EGZEKUCJA NA PODSTAWIE AKTU NOTARIALNEGO

Marek Stachowski

Egzekucja.

Do wszczęcia egzekucji dochodzi zazwyczaj w jakiś czas po wszczęciu postępowania egzekucyjnego, które jest inicjowane wnioskiem wierzyciela lub żądaniem jej przeprowadzenia pochodzącym od uprawnionego organu. Uważa się, że wszczęcie egzekucji następuje w chwili, w której organ egzekucyjny podejmuje pierwszą czynność egzekucyjną, jaką jest zazwyczaj zajęcie[1]. Trzeba podkreślić, że przepisy k.p.c nie wymagają, aby organ egzekucyjny wydawał formalną decyzję "o wszczęciu egzekucji". Zobowiązują jedynie do powiadomienia dłużnika, że egzekucja została wszczęta w myśl art. 805 par. 1 k.p.c.

Egzekucja to wykorzystanie środka przymusu państwowego, reprezentowanego stosownie z ustawą przez organ do tego upoważniony, zwany organem egzekucyjnym, mającym na celu zrealizowanie obowiązku świadczenia wskazanego w tytule egzekucyjnym[2]. Egzekucja to wyodrębniony dział postępowania cywilnego występujący pod wspólną nazwą "postępowanie egzekucyjne", wyodrębnione w kodeksie postępowania cywilnego w księdze trzeciej w art. 758 - 1088 k.p.c. Postępowanie dokonywane jest przez organy do tego określone w art. 7601, 761, 804, 818 k.p.c. Głównymi organami egzekucyjnymi jest komornik[3] zaś w przypadkach szczególnych zarządca na podstawie art. 931, 106410 k.p.c. i sąd jako organ nadzorujący czynności egzekucyjne [4]. Pomocniczo przy dokonywaniu czynności egzekucyjnych mogą uczestniczyć - art. 765 par. 1-2, 1086 par. 1 k.p.c.[5];

- policja państwowa[6],
- żandarmeria wojskowa[7],
- straż graniczna[8],
- Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego i agencja wywiadu [9],
- służba kontrwywiadu wojskowego i służba wywiadu wojskowego [10].

Z pojęciem egzekucji poza kodeksem postępowania cywilnego można spotkać się również w ustawie z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji[11] . Istnieją dwa podstawowe podziały egzekucji: na egzekucję świadczeń pieniężnych - art. 844-1040 k.p.c. oraz świadczeń nie pieniężnych - 1041-1059 k.p.c.[12] W związku z tym podziałem należy wskazać również na odrębne postępowanie egzekucyjne mające na celu zniesienie współwłasności w nieruchomości w drodze sprzedaży publicznej. Pomocniczym środkiem egzekucyjnym (art. 913 i n. k.p.c.) jest wyjawienie majątku i rzeczy, jakie mają zostać wydane wierzycielowi na podstawie art. 1054 k.p.c. Podstawą prowadzenia egzekucji jest tytuł egzekucyjny zaopatrzony w klauzulę wykonalności, art. 777 k.p.c. wymienia tytuły egzekucyjne, na podstawie których jest przeprowadzana egzekucja:

1. orzeczenia sądowe rozumiane jako wyroki, w tym wyroki sądów karnych na podstawie art. 25 par. 1 k.k.w. realizowane na podstawie przepisów k.p.c., postanowienia oraz nakazy zapłaty. Należy zwrócić uwagę na wydawane w procesie postanowienia, które są natychmiast skuteczne i wykonalne z chwilą ich ogłoszenia lub z chwilą ich podpisania na podstawie art. 360 k.p.c.[13] Postanowienia wydane w postępowaniu nie procesowym stają się skuteczne i wykonalne dopiero po uprawomocnieniu się[14], z wyłączeniem przepisu szczególnego, który stanowi inaczej art. 521 par. 1 k.p.c.[15] W przypadku nakazów zapłaty stają się one wykonalne z chwilą ich prawomocności, za wyjątkiem nakazów zapłaty wydanych w trybie art. 492 par. 3 k.p.c., które stają się wykonalne po upływie dwutygodniowego terminu od chwili doręczenia nakazu zapłaty[16]:

- ugody sądowe oraz ugody zawarte przed sądem polubownym lub mediatorem,
- wyroki sądu polubownego,
- orzeczenia referendarza sądowego,
- inne orzeczenia, akty lub ugody, jeżeli podlegają wykonaniu w drodze egzekucji na podstawie stosownych przepisów, np. prawa bankowego, prawa upadłościowego czy naprawczego,
- akty notarialne, na podstawie art. 777 par. 1 pkt. 4-6 i par. 3 k.p.c., w których to dłużnik osobisty lub rzeczowy poddał się poprzez oświadczenie dobrowolnej egzekucji w przypadku nie wykonania świadczenia wskazanego w akcie notarialnym.

2. prawomocne postanowienie komornika nie wymagające nadawania klauzuli wykonalności na podstawie art. 762 par. 4 k.p.c., dotyczące ukarania grzywną i art. 7701 k.p.c. w sprawie kosztów postępowania egzekucyjnego.

Podmioty występujące w postępowaniu to strony i inni uczestnicy postępowania[17], zaś w postępowaniu klauzulowym podmioty występujące to organy procesowe i uczestnicy postępowania[18]. Uczestnikami właściwego postępowania egzekucyjnego to wierzyciel i dłużnik[19]. Każda ze stron postępowania egzekucyjnego, jak również przedstawiciele ustawowi czy też organy, mogą na podstawie art. 86 w zw. 13 par. 2 k.p.c. działać poprzez swoich pełnomocników w każdego rodzaju postępowaniach (postępowaniu rozpoznawczym, zabezpieczającym, egzekucyjnym). Zakres czynności, w jakich mogą brać udział pełnomocnicy, określa art. 91 k.p.c. poza wyjątkową sytuacją wskazaną w par. 58 k.e.a.[20]

13.2. Postępowanie egzekucyjne.

Egzekucja prowadzona przez właściwy organ egzekucyjny na podstawie wydanej klauzuli wykonalności jest zapobieżeniem stosowania egzekucji bezpodstawnej i samowolnej. Tym samym postępowanie o nadanie klauzuli wykonalności stanowi funkcję "ochronną"[21]. W zasadzie podstawą każdej egzekucji jest art. 776 k.p.c. Ustawodawca wyraźnie określił podstawę egzekucji w celu uniknięcia dokonywania egzekucji bez podstawy prawnej. Składając wniosek o wszczęcie egzekucji wierzyciel musi w myśl art. 797 k.p.c. dołączyć tytuł wykonawczy. W przypadku niedołączenia do wniosku tytułu wykonawczego oraz nie uzupełnienie przez wierzyciela wniosku o wspomniany tytuł wykonawczy, komornik na podstawie art. 130 w zw. z art. 13 par. 2 zwróci wniosek wnioskodawcy. Tym samym postępowanie egzekucyjne w zakresie czynności komorniczych zostanie umorzone zgodnie z art. 825 k.p.c. W myśl art. 830 k.p.c. tytuł wykonawczy stanowi dla wierzyciela podstawę do przeprowadzenia egzekucji o całe roszczenie stwierdzone w tytule wykonawczym, jak również ze wszystkich części majątku dłużnika, chyba że treść tytułu wykonawczego stanowi inaczej[22]. Jednakże jeżeli odpowiedzialność dłużnika została w tytule egzekucyjnym ograniczona wyłącznie do przedmiotów określonych in species lub generalis, dłużnik ma prawo powoływać się na wskazane ograniczenia. W szczególności dotyczy to odpowiedzialności "rzeczowej obciążającej właściciela rzeczy nie będącym dłużnikiem osobistym"[23] na podstawie art. 306 [24]i n. k.c. oraz 65 k.w.h.[25]. Powoływanie się dłużnika na ograniczenia może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy takie ograniczenie zostało zastrzeżone w tytule wykonawczym. Zastrzeżenie ograniczonej odpowiedzialności dłużnika wobec wierzyciela egzekwującego może również nastąpić w samym tytule egzekucyjnym na podstawie art. 319 k.p.c. lub w akcie notarialnym na podstawie art. 777 par. 1 pkt. 6 i par. 3 , czy też na podstawie art. 787 lub 792 k.p.c. w klauzuli wykonalności[26].

13.3. Koszty egzekucyjne.

Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych określa zasady pobierania kosztów sądowych w sprawach cywilnych oraz określa ich wysokość. W myśl art. 2 k.s.c.u. do zapłaty kosztów zobowiązany jest podmiot, który wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki[27]. Postępowanie egzekucyjne regulują przepisy art. 770-772 i 774 k.p.c. wraz z ustawą z 29.8.1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji[28] .

Pierwszy koszt jaki ponosi wierzyciel przy wystąpieniu do sądu o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu jest opłata stała, będąca odpowiednikiem używanego wcześniej określenia "wpisu stałego". Wysokość opłaty wyznacza art. 71 k.s.c.u. Jest to opłata w wysokości 50 zł od złożonego przez wierzyciela wniosku, o nadanie klauzuli wykonalności, lecz wyłącznie wówczas, gdy klauzula wykonalności ma być nadana:

- tytułowi egzekucyjnemu innemu niż orzeczenie sądu (ugoda sądowa albo nakaz zapłaty),
- przeciwko małżonkowi dłużnika,
- przeciwko lub na rzecz osoby innej niż wskazana w tytule egzekucyjnym, na którą przeszły uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu,
- przeciwko wspólnikowi ponoszącemu odpowiedzialność bez ograniczenia całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki.

Opłata stała pobierana jest w każdym przypadku, od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności pozasądowemu tytułowi egzekucyjnemu, niezależnie od tego, czy nadawana klauzula ma charakter deklaratywny, czy też konstytutywny. Brak opłaty stałej występuje tylko wówczas, gdy klauzula wykonalności nadawana tytułowi sądowemu ma charakter deklaratywny[29]. Brak opłaty może wystąpić, gdy klauzula wykonalności ma zostać nadana przeciwko nabywcy przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego art. 789 i n. k.p.c., jak również na rzecz lub przeciwko podmiotom wymienionym w art. 788 par. 2 PCK w myśl art. 71 pkt. 3 u.k.s.c. Opłacie w wysokości 50 zł podlega również skarga na postanowienie referendarza sądowego zgodnie z art. 71 pkt. 1 w zw. z art. 25 ust.2 u.k.s.c. Należy zwrócić uwagę, że art. 71 u.k.s.c. zastąpił par. 54 ust. 1 pkt. 1, 2 i 3 rozporządzenia z 17 grudnia 1996 r.[30] Zmiana stanu prawnego, jakim jest wprowadzenie opłat stałych, które zastąpiły opłaty stosunkowe w postępowaniu egzekucyjnym, sprawiły że niektóre uchwały Sądu Najwyższego[31] utraciły swoją aktualność. Istotną zmianą do poprzednio obowiązujących przepisów jest pobieranie opłat od wniosku wymienionego w art. 71 pkt. 3 u.k.s.c. tzn. o nadanie klauzuli wykonalności tytułom egzekucyjnym pochodzącym od sądu, przeciwko osobom, które nie są w tych tytułach wymienione (wskazane). Dotychczas pobierano tylko opłatę kancelaryjną zastrzeżeniem art. 77 ust. 1 pkt. 3 u.k.s.c. [32]

Opłata stała pobierana jest bez względu na to, czy wniosek o nadanie klauzuli wykonalności jest uwzględniony przez sąd. Opłata stosunkowa ma zastosowanie przy zażaleniach wierzyciela na postanowienie o nadanie klauzuli wykonalności w trybie art. art. 19 ust. 3 pkt. 2 w zw. z art. 13 u.k.s.c. Brak dokonania opłaty od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności przez wierzyciela spowoduje interwencję przewodniczącego sądu w postaci wezwania wierzyciela w trybie art. 130 par. 1 k.p.c[33] do dokonania opłaty pod rygorem zwrócenia pisma[34]. Przeszkodą formalną w sprawie będzie również nienależyte opłacenie wniesionego wniosku. Zasadę tę piśmiennictwo rozstrzyga jako aktualne ze względu na podobieństwo art. 16 d.u.k.s.c. i art. 141 (137) d.k.p.c.[35]. Jeżeli wniosek o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu nie został opłacony, a wniesiony został przez profesjonalnego pełnomocnika (adwokata, radcę prawnego, rzecznika patentowego), przewodniczący ma obowiązek zwrócić wniosek bez wzywania do dokonania należnej opłaty, w tym przypadku ma zastosowanie art. 1302 k.p.c. Ustawodawca jednakże dopuścił możliwość dokonania stosownej opłaty w terminie siedmiodniowym od dnia doręczenia zarządzenia o zwrocie wniosku ze skutkiem od daty pierwotnej wniesienia wniosku.

W myśl zasady wyrażonej w art. art. 98 k.p.c. mowa jest o zwrocie kosztów sądowych przez stronę przegrywającą:

"1) koszty sądowe, a więc opłaty sądowe (opłata i opłata kancelaryjna) oraz pod legające zwrotowi wydatki sądowe (por. art. 2 u.k.s.c.);
2) koszty strony występującej osobiście lub przez pełnomocnika niebędącego adwokatem, radcą prawnym, prawnikiem zagranicznym albo rzecznikiem patentowym;
3) koszty zastępstwa procesowego strony przez adwokata, radcę prawnego, prawnika zagranicznego albo rzecznika patentowego[36]"

Należy zwrócić uwagę, że art. 98 k.p.c. wskazuje dwie zasady, które rozstrzygają o kosztach procesu. Pierwsza z nich to zasada odpowiedzialności za wynik procesu zaś druga zasada dotyczy kosztów niezbędnych i celowych i ma swoje odzwierciedlenie w art. 770 k.p.c. jako koszty egzekucyjne o charakterze stosunkowym do egzekucji roszczenia głównego[37]. Oznacza to, że wierzyciel może żądać od dłużnika, który złożył oświadczenie o poddaniu się egzekucji w akcie notarialnym, wszystkich acz niezbędnych kosztów poniesionych przez wierzyciela wnoszącego wniosek o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu. Szczególne znaczenie mają koszty poniesione przez wierzyciela, który działa przez profesjonalnego pełnomocnika. Tak więc suma kosztów minimalnych poniesionych przez wierzyciela wnoszącego wniosek o nadanie klauzuli wykonalności powinna zawierać zamiennie:

- opłatę stałą zgodnie z art. 71 k.s.c.u.,
- opłatę skarbową od pełnomocnictwa wg norm przypisanych w o.s.[38],
- koszt zastępstwa procesowego przez pełnomocnika będącego adwokatem, radcą prawnym, prawnikiem zagranicznym albo rzecznikiem patentowym[39],
- koszty utraconego zarobku w przypadku składania samodzielnie wniosku przez wierzyciela art. 85 u.k.s.c,
- koszty dojazdu zamiennie koszty przesyłki poleconej z wnioskiem do sądu właściwego dla rozpoznania sprawy.

Wierzyciel dochodzący spełnienia świadczenia przez dłużnika na podstawie aktu notarialnego, w którym dłużnik poddał się egzekucji, chcąc odzyskać poniesione koszty musi je wskazać w wniosku.

Również " orzeczenie o kosztach związanych z postępowaniem o nadanie klauzuli wykonalności, zamieszczone w treści tej klauzuli, stanowi tytuł wykonawczy uprawniający do ich ściągnięcia"[40].

Drugim kosztem, jaki ponosi dłużnik, który poddał się w akcie notarialnym egzekucji, są koszty czynności komorniczych. Koszty z czynności komornika podlegają przymusowemu wyegzekwowaniu. Przy każdym zakończeniu postępowania egzekucyjnego przez komornika sądowego wymagane jest od komornika wydanie postanowienia o wysokości kosztów postępowania egzekucyjnego. Na to postanowienie dłużnikowi przysługuje zaskarżenie dotyczące czynności komorniczych w myśl art. 770 in fine k.p.c. Sąd swoim postanowieniem może dokonać skorygowania kosztów komorniczych, jeżeli uwzględni skargę dłużnika na czynności komornicze w myśl art. 767 k.p.c.

Na koszty czynności komorniczych składają się opłaty, wydatki jak również należności wierzyciela w tym również jego pełnomocnika[41]. W postępowaniu egzekucyjnym obowiązuje zasada odpowiedzialności dłużnika za poniesione koszty postępowania egzekucyjnego. Oznacza to, że efekt końcowy prowadzonego postępowania egzekucyjnego koszty ponosi dłużnik.

Ustawodawca w art. 770 k.p.c.[42] zdanie pierwsze wyraźnie sformował jakiego rodzaju koszty podlegają zwrotowi. Są to koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji, zaś sposób ich obliczenia reguluje art. art. 98 par. 2 i 3, art. 99 w zw. z art. 13 par. 2 k.p.c. Tym samym wszelkie inne koszty poniesione powyżej kosztów celowych muszą zostać zwrócone podmiotowi, w stosunku do którego prowadzona była egzekucja z aktu notarialnego na podstawie klauzuli wykonalności[43]. ściągnięcia kosztów komornik dokonuje na podstawie prawomocnego postanowienia bez potrzeby zaopatrywania go w klauzulę wykonalności na podstawie art. 7701 k.p.c.[44]

Do czasu uchwalenia ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, koszty egzekucji komorniczej określała taksa5 wydana na podstawie art. 772 k.p.c.[45] W myśl art. 34 i 35 u.k.s.e. za wszelkie czynności dokonywane przez komornika, dotyczące konkretnej egzekucji, komornik pobiera opłaty, które spełniają rolę fiskalną i służą pokryciu kosztów działalności egzekucyjnej komornika[46]. W art. 39 u.k.s.e. ustawodawca określa, jakie koszty gotówkowe podlegają zwrotowi w trakcie dokonywania egzekucji. Opłaty te mogą być stałe, traktowane jako ryczałt w myśl art. 50 - 60 u.k.s.e. lub stosunkowe, obliczane stosunkowo na podstawie wyegzekwowanej kwoty, co określa art. art. 45 par. 1 i art. 49 par. 1 u.k.s.e.[47] Opłaty stosunkowe, o których wspomina ustawa w art. 49 u.k.s.e [48] wynoszą 15 % wartości wyegzekwowanego świadczenia pieniężnego, jednakże nie mniej niż 1/10 i nie więcej niż trzydziestokrotna wysokość miesięcznego przeciętnego wynagrodzenia[49]. W przypadku wyegzekwowania świadczenia z rachunku bankowego lub wynagrodzenia opłata od dłużnika wynosi 8 % wartości wyegzekwowanego świadczenia, podobnie jak przy świadczeniu pieniężnym, w wysokości nie niższej niż 1/10 ale nie wyższej niż dziesięciokrotna wysokość wynagrodzenia. Problematykę wysokości opłat umorzenia postępowania określa art. 49 u.ks.e. W przypadku zabezpieczenia ma zastosowanie art. 45 u.k.s.e., w którym wysokość kosztów określono na poziomie 2 % wartości roszczenia w przypadku zabezpieczenia roszczenia pieniężnego, jednakże nie mniej niż 3 % przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego i nie wyżej niż pięciokrotność tego wynagrodzenia. Należy zwrócić uwagę na art. 45 u.k.s.e. zdanie drugie - opłatę tę wnosi sam wierzyciel przy składaniu wniosku o zabezpieczenie. Opłatę od wniosku wierzyciel musi dokonać nie później niż 7 dni od złożenia wniosku. W przeciwnym razie komornik sądowy nie dokona wnioskowanego zabezpieczenia. W tym przypadku może mieć zastosowanie art. 168 i nast. k.p.c. dotyczące przywrócenia uchybionemu terminowi, który może być przywrócony na wniosek wierzyciela trybie art. 13 par. 2 k.p.c. w zw. z art. 761 k.p.c.[50] W przypadku, gdy wierzyciel nie zgadza się z wysokością opłaty służy mu skarga na czynności komornika do sądu - art. 776 k.p.c.

W przypadku umorzenia postępowania na wniosek dłużnika na podstawie art. 825 pkt. 2 k.p.c. komornik nie może obciążyć wierzyciela opłatą egzekucyjną od wyegzekwowanej części świadczenia[51]. Opłaty stałe należne komornikowi sądowemu, które dłużnik musi ponieść z tytułu postępowania egzekucyjnego określają art. 50-58 u.k.s.e.

Egzekucję na podstawie klauzuli wykonalności dotyczącą wydania rzeczy ruchomej regulują przepisy art. 1041-1045 k.p.c. Rzecz ruchoma podlegająca wydaniu, oznaczona co do tożsamości - in specie, lub zbiór rzeczy oznaczonych co do gatunku - in genere. Należy zwrócić uwagę, że w myśl art. 1045 k.p.c. wydaniu podlega również dokument [52].

--------------------------------------------------------------------------------

Literatura.

[1] v. H. Mądrzak, Czynności egzekucyjne (analiza pojęcia), "Problemy Egzekucji Sądowej" Nr 8/1994, s. 110;
K. Korzan, Sądowe postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne w sprawach cywilnych, Warszawa 1986, s. 107; A. Józefowicz, Czynności procesowe organu egzekucyjnego przed wszczęciem egzekucji, NP 1963, s. 1100, odmiennie: R. Kowalkowski, Egzekucja sądowa w sprawach cywilnych, Sopot 1995, s. 209 i n.
[2] K. Knoppek, Postępowanie cywilne w pytaniach i odpowiedziach, Warszawa 2008, s. 535; E. Wengerek, Sądowe postępowanie ., s. 9; A. Marciniak, Postępowanie egzekucyjne ., s. 18; W. Broniewicz, Postępowanie cywilne w zarysie, s. 26, Warszawa 2006,
[3] Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 167 poz. 1191;
[4] art. 119 z Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r., Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U.2001.98.1070
[5] v. K. Knoppek, op.cit. s. 538; v. A. Marciniak, op.cit. s. 77
[6] v. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, tekst jednolity: Dz. U. 2007 r. Nr 43 poz. 277
[7] v. Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych, Dz.U.2001.123.1353
[8] v. Ustawa z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, Dz. U. 2005 r. Nr 234 poz. 1997
[9] v. Ustawa z dnia 24 maja 2002 r., o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, Dz.U.2002.74.676
[10] v. Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r., o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego, Dz.U.2006.104.709
[11] v.K. Knoppek, op.cit. s. 535; Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. , o postępowaniu egzekucyjnym w administracji , tekst jednolity: Dz. U. 2005 r. Nr 229 poz. 1954
[12] Szerzej K. Knoppek, op.cit. s. 537, A. Marciniak, op.cit. s. 22; J. Jodłowski, (w;) Postępowanie cywilne, red. J. Jodłowski, s. 542, Warszawa 2007
[13] Skutkiem postanowienia jest wykonalność J. Krajewski, Skuteczność a wykonalność orzeczeń cywilnych, s.542, K. Piasecki, w: Kodeks postępowania cywilnego z komentarzem, t. 2, s. 585) odmiennie uważają W. Siedlecki, Postępowanie cywilne w zarysie, Warszawa 1972, s. 412 i n.; A. Miączyński, Skuteczność orzeczeń w postępowaniu cywilnym, s. 15 i n. oraz A. Góra-Błaszczykowska, Orzeczenia w procesie cywilnym. Komentarz, s. 196 iż skuteczność postanowienia dotyczy wszystkich innych skutków, jakie wywołuje orzeczenie sądowe, z wyłączeniem wykonalności i postanowienia
[14] K. Knoppek, op.cit. s. 541
[15] J. Gudowski, Komentarz do art. 521 k.p.c., Lex. XI 2009
[16] " Nakaz zapłaty wydany na podstawie weksla, warrantu, rewersu lub czeku staje się natychmiast wykonalny po upływie dwóch tygodni od chwili jego doręczenia - taki jest bowiem termin przewidziany (art. 491 par. 1) do zaspokojenia roszczenia" M. Jędrzejewska, Komentarz do art. 492 k.p.c., Lex. XI 2009
[17] A. Marciniak, op.cit. s. 82 do grona innych uczestników w zalicza; " z egzekucji nieruchomości art. 922 k.p.c., przetarg w trybie egzekucyjnym art. 868, 869 k.p.c., oraz przetarg z nieruchomości w trybie egzekucyjnym art. 962-976 k.p.c., nabywca ruchomości art. 870-879 oraz nieruchomości 967-971, 990, 993-999 k.p.c., dłużnik zajętej wierzytelności art. 883, 886, 892, 896, 902, 915 k.p.c., osobo obciążona wobec wierzyciela 910 k.p.c., dozorca zajętej nieruchomości, którym może być dłużnik, wierzyciel Inn osoba art. 855-863 k.p.c."
[18] J. Jankowski, Uczestnicy sądowego postępowania egzekucyjnego, łódź 1992
[19] A. Marciniak, op.cit. s. 80
[20] Kodeks etyki adwokackiej chwała nr 2/XVIII/98 - ze zmianami wprowadzonymi uchwałą Naczelnej Rady Adwokackiej nr 32/2005 z 19 XI 2005 r. brzmienie par. 58 " Adwokatowi nie wolno brać udziału w czynnościach egzekucyjnych, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Zakaz ten nie odnosi się do czynności sądowych oraz czynności związanych z egzekucją z nieruchomości".; v. Z. Krzemiński, Etyka adwokacka, Teksty, orzecznictwo, komentarz, Kraków 2003
[21] E. Wengerek, Pojęcie przedmiot i przesłanki ., s.364; H. Mądrzak, Funkcja i charakter ., s. 200
[22] A. Marciniak, op.cit. s. 111; Z. świeboda, Komentarz do art. 803 k.p.c., Lex. XI 2009
[23] A. Marciniak, op.cit. s. 111
[24] J. Gołaczyński, Zastaw na rzeczach ruchomych, Warszawa 2002, P. Sokal, Wpływ ogłoszenia upadłości na zabezpieczenie prawem zastawu, MoP 20/2004, s. 997
[25] Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece. tekst jednolity: Dz. U. 2001 r. Nr 124 poz. 1361
[26] Z. świeboda, Komentarz do art. 787 k.p.c., Lex., XI 2009ł M. Jędrzejewska, Komentarz do art. 319 k.p.c., Lex. XI 2009; H. Pietrzykowski, Komentarz do art. 792 k.p.c., Lex., XI 2009
[27] Ustawa dnia 24 września 2004 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego. Dz. U. Nr 236, poz. 2356
[28] Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji, Dz.U. Nr 133, poz. 882 ze zm. zm.
[29] Uchwała SN z 18.7.2000 r., III CZP 23/00, "Prawo Bankowe" Nr 12/2000, s. 11-12 , Lex. nr 346006 z glosą krytyczną do uchwały, A. Marciniak, OSP 2002/3 s.141 s. 549; Uchwała SN z 4.6.2001 r., III CZP 23/01, OSNCP Nr 1/2002, poz. 2, MoP. 16/2001, s. 831
[30] par. 54. 1. Dziesiątą część wpisu stosunkowego pobiera się: od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu innemu niż orzeczenie sądu, ugoda sądowa albo nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym lub upominawczym,
[31] Uchwała SN z 17 października 2001 r., III CZP 44/2001 (OSNC 2002, nr 5, poz. 58), dotyczy wpisu w wysokości dziesiątej części wpisu stosunkowego, pobierany od wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, maksymalnie do kwoty 10 000 zł; z 27 kwietnia 2001 r., III CZP 11/2001 (OSNC 2001, nr 10, poz. 149), który dotyczył, że od zażalenia na postanowienie sądu co do nadania klauzuli wykonalności pozasądowemu tytułowi egzekucyjnemu pobiera się piątą część wpisu stosunkowego.
[32] K. Gonera, Komentarz do art. 71 u.k.s.c., Lex.Polonika , XI 2009; Uchwała SN z 28 września 1994 r., III CZP 118/94, OSP 1995, nr 4, poz. 94; Uchwała SN z 9 XIa 1994 r., III CZP 143/94, OSNC 1995, nr 3, poz. 46.
[33] "Przewodniczący, wzywając do uzupełnienia lub poprawienia pisma procesowego, musi: 1) oznaczyć braki formalne w sposób dokładny; 2) podać termin ich uzupełnienia; 3) wyraźnie określić skutek niezachowania terminu, jakim jest zwrot pisma stronie... "
M. Jędrzejweska, Komentarz do art. 130 k.p.c.; Orzeczenie SN z 23 kwietnia 1952 r., C. 691/52, Lex. nr 394614, OSN 1953, nr 2, poz. 48
[34] M. Jędrzejweska, Komentarz do art. 130 k.p.c., Lex. XI 2009; Postanowienie SN, z dnia 15 maja 2008 r., I CZ 34/2008, Lex. nr 2028012; 7-dniowy termin do usunięcia wad formalnych jest terminem zawitym odmiennie; Orzeczenie. SN z 31 sierpnia 1972 r., CZ 95/72, OSPiKA 1973, nr 9, poz. 18; Orzeczenie SN z 20 stycznia 1967 r., I CZ 149/66, Lex. nr 325440, OSNCP 1967, nr 9, poz. 158, z glosą J. Klimkowicza, OSPiKA 1968, nr 3, s. 119; W. Broniewicz, Glosa do orzeczenia SN z 31 sierpnia 1972 r., I CZ 95/72, OSPiKA 1973, nr 9, s. 412 i n.; E. Wengerek, Przegląd orzecznictwa SN, s. 1054; W. Siedlecki, Przegląd orzecznictwa SN, s. 144
[35] v. Orzeczenia SN: z 20 grudnia 1934 r., C.II. 2042/34, OSP 1935, poz. 634; v. Orzeczenie z 20 marca 1937 r., C.II. 2874/36, PPiA 1938, nr 3, poz. 244; Orzeczenie z 16 maja 1937 r., C.II. 3245/37, PPiA 1938, nr 3, poz. 246; v. Orzeczenie z 23 marca 1948 r., C.I. 2165/47, OSN 1948, nr 3, poz. 86; Orzeczenie z 6 maja 1955 r., IV CZ 77/55, Lex. nr 356990, OSN 1955, nr 4, poz. 93; v. Orzeczenie z 18 lipca 1956 r., 4 CZ 131/56, Lex. nr 373645, RPEiS 1958, nr 1, s. 314; v. Orzeczenie z 13 października 1956 r., 4 CR 208/56, OSPiKA 1959, nr 2, poz. 35, z glosą K. Lipińskiego i notką J.K.; z 4 kwietnia 1960 r., 2 CR 1086/59, NP 1961, nr 9, s. 1198; v. Orzeczenie z 20 grudnia 1966 r., II CZ 146/66, Lex. nr 314723, OSNCP 1967, nr 6, poz. 113; v. Orzeczenie z 17 lipca 1979 r., IV CR 232/79, Lex. nr 301343, OSNCP 1980, nr 1, poz. 16, z glosą W. Broniewicza, OSPiKA 1980, nr 7-8, poz. 143; v. Orzeczenie z 12 stycznia 1982 r., IV CZ 197/81, Lex. nr 308727, OSPiKA 1983, nr 12, poz. 257, v. Orzeczenie z glosą W. Broniewicza, oraz uchw. SN z 12 kwietnia 1995 r., III CZP 40/95, Lex. nr 304202, OSNCP 1995, nr 7-8, poz. 113).
[36] J. Gudowski, Komentarz do art. 98 k.p.c., Lex. XI 2009
[37] v. Uchwała SN z 22.10.2002 r., III CZP 65/02, OSNC Nr 7-8/2003, poz. 100, MoP 1/2003, s. 8; v. Uchwała SN z dnia 2 maja 1973 r., III CZP 7/73, OSNCP 1973/11 poz. 196, Lex. nr 309041
[38] V. Ustawa z dnia 16 XI 2006 r. o opłacie skarbowej Dz.U.2006.nr.225.poz.1635 ze zm.
[39] Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 października 2005 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, Dz.U. 2005 nr.219 poz. 1872, na podstawie Na podstawie art. 16 ust. 2 i 3 oraz art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058, z późn. zm.
[40] V. Uchwała SN skład 7sędziów, z dnia 5 lipca 1974 r., III CZP 25/74, Lex. nr 309004
[41] v. Rozporządzenie MS z dnia 29 września 2002.w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Dz.U. nr.163,poz 1348 ze zm. oraz rozporządzenie MS z dnia 28 września 2002 r.w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. Dz. U.Nr. 163, poz. 1349 ze zm.
[42] v. Uchwała SN dnia 1 czerwca 2007 r., III CZP 37/2007, Lex. nr. 1423857,Biuletyn Sądu Najwyższego 2007/6,Gazeta Prawna 2007/155 s.20,OSNC 2008/7-8 poz. 74,Rzeczpospolita 2007/128 s.C1; v. Uchwała SN z dnia 28 kwietnia 2004 r., III CZP 16/2004, Lex. nr 366668, Biuletyn Sądu Najwyższego 2004/4, Jurysta 2004/6 s.36, Monitor Prawniczy 2004/15 s.720, Monitor Prawniczy 2005/7 s.348, OSNC 2005/6 poz. 103,Palestra 2004/7-8 s.250, Prokuratura i Prawo - dodatek 2004/11-12 poz. 39,Radca Prawny 2005/4 s.125 zobacz również Uchwała SN z dnia 20 kwietnia 2006 r., III CZP 20/2006, Lex. nr 405521, Biuletyn Sądu Najwyższego 2006/4, Monitor Prawniczy 2006/24 s.1329, OSNC 2007/2 poz. 25
[43] H. Pietrzykowski, Kodeks postępowania cywilnego, Komentarz do art.770, Lex. XI 2009; v. Uchwała SN z 29 lutego 1996 r. III CZP 17/96, Lex. nr 313963, "Wokanda" 1996, nr 4, s. 10 oraz Pal. 1998, nr 7-8, s. 240
[44] " Uregulowanie przyjęte w art. 7701 ma - podobnie jak w przypadku art. 762 - charakter wyjątkowy, co do zasady bowiem podstawą egzekucji jest tytuł egzekucyjny art. 777 k.p.c. zaopatrzony w klauzulę wykonalności O postanowieniu komornika w przedmiocie kosztów egzekucji" H. Pietrzykowski, Kodeks postępowania cywilnego, Komentarz do art. 770, Lex. XI 2009
[45] " Na podstawie tego przepisu oraz art. 885 par. 2, art. 865 par. 3, art. 868 i 947 par. 2 k.p.c. Minister Sprawiedliwości wydał rozporządzenie z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie czynności komorników (Dz. U. Nr 10, poz. 52). Przepisy tego rozporządzenia dotyczące placówek handlu uspołecznionego oraz innych jednostek gospodarki uspołecznionej utraciły moc w związku z art. 95 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882)" Z. świeboda, Komentarz do art.772 k.p.c., Lex. XI 2009
[46] A. Marcinik, U.K.S.E , Komentarz do art., Lex., XI 2009 id. Postępowanie egzekucyjne w sprawach cywilnych. s. 101, Warszawa 2008
[47] J. Gołaczyński, Wybrane ., s. 74, gdzie również przytacza art. 44 u.k.s.e, który został uchylony ustawą z 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 112, poz. 769), która weszła w życie 28 grudnia 2007 r. Według ust. 2 tego przepisu, w razie wyboru przez wierzyciela więcej niż dwóch sposobów egzekucji świadczeń pieniężnych, opłata stosunkowa ulegała podwyższeniu o 1/10 część za każdy następny sposób egzekucji. Regulacja ta ma zastosowanie do spraw egzekucyjnych wszczętych i niezakończonych przed 28 grudnia 2007 r. Zgodnie bowiem z art. 15 ustawy nowelizującej (zob. pkt. 2 części pierwszej komentarza) koszty w sprawach egzekucyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia jej w życie rozlicza się do dnia zakończenia tych spraw według przepisów dotychczasowych. W związku z tym w wymienionych sprawach egzekucyjnych aktualna jest uchwała SN z 19 kwietnia 2007 r., III CZP 12/2007, Lex. nr 1343700 (OSNC 2008, nr 6, poz. 56), według której opłata stosunkowa wymieniona w art. 44 ust. 2 ulega podwyższeniu za każdy następny zastosowany sposób egzekucji, bez względu na jego skuteczność. Stanowisko takie zajmowano również w literaturze(por. , Ustawa o komornikach sądowych i egzekucji. Komentarz, Warszawa 2007, s. 131).; A. Marcinik, U.K.S.E , Komentarz do art. 43, Lex. XI 2009
[48] v. Wyrok TK z dnia 17 maja 2005 r. sygn. akt P 6/04, Lex; J. Gołaczyński, Wybrane zagadnienia Egzekucji sądowej, s. 75, Warszawa 2008
[49] Na podstawie art. 20 pkt. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.1)) ogłasza się, iż przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale 2009 r. wyniosło 3081,48 zł.
[50] v. Postanowienie SN z 20.1.1967 r., I CZ 149/66, OSNCP Nr 9/1967, poz. 158
[51] Uchwała SN z dnia 4 sierpnia 2005 r., III CZP 51/2005, Biuletyn Sądu Najwyższego 2005/8, Gazeta Prawna 2005/189 s. 32, Monitor Prawniczy 2006/12 s.657, Lex. nr 383941
[52] M. Bednarek, Mienie. Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego, Kraków 1997, s. 48 i n.; J. Ignatowicz, K. Stefaniuk, op.cit. s.18 i n.; W.J. Katner,". Przeniesienie własności rzeczy ruchomych, łódź 1988, s. 71 i n; Przykładem może być odebranie papierów wartościowych jako dokumentu "Odebranie dokumentu może następować również w egzekucji świadczeń pieniężnych z wynagrodzenia za pracę (art. 888 par. 1 k.p.c.), z rachunków bankowych (art. 893 k.p.c.), z innych wierzytelności (art. 897, 901, 904 k.p.c.) oraz z innych praw majątkowych (art. 909 k.p.c.). W egzekucji tej komornik na wniosek wierzyciela odbiera dłużnikowi dokumenty stanowiące dowód wierzytelności (art. 888 par. 1, art. 893, 902 k.p.c.), potrzebne do dokonania w księdze wieczystej wpisu o zajęciu wierzytelności, której zabezpieczenie jest ujawnione przez wpis w tej księdze (art. 897 par. 1 i 2 k.p.c.). Ponadto komornik odbiera z urzędu dłużnikowi zajętej wierzytelności tytuł egzekucyjny stwierdzający obowiązek egzekwowanego dłużnika wydania rzeczy, jako świadczenia wzajemnego, w celu egzekucyjnego odebrania mu tej rzeczy, jeżeli jest to konieczne do uzyskania świadczenia od dłużnika zajętej wierzytelności (art. 904 k.p.c.). 4. Wniosek wierzyciela o odebranie dłużnikowi dokumentu we wskazanych sposobach egzekucji świadczeń pieniężnych nie podlega opłacie egzekucyjnej, o której mowa w art. 50. Odebranie dokumentu w tych wypadkach stanowi jedynie pewien element egzekucji świadczeń pieniężnych, w której obowiązuje opłata stosunkowa według art. 49 u.k.s.e." ; A. Marcinik, Komentarz do art.50 , Lex. XI 2009; J. Jankowski, Ustawa o komornikach sądowych i egzekucji. Komentarz, Warszawa 2000, s. 144 i n